Badania piasku drobnoziarnistego płukanego

Próbki piasku drobnoziarnistego płukanego badano metodami elektronowej mikroskopii skaningowej z sondą EDX, dyfrakcji rentgenowskiej (XRD), spektroskopii rozpraszania ramanowskiego (RS) oraz fourierowskiej spektroskopii absorpcyjnej w podczerwieni. Określono własności morfologiczne, skład pierwiastkowy oraz skład krystaliczny i chemiczny próby piasku. Na podstawie badań metodami elektronowej mikroskopii skaningowej z sondą EDX, dyfrakcji rentgenowskiej (XRD), spektroskopii rozpraszania ramanowskiego (RS) oraz […]

Próbki piasku drobnoziarnistego płukanego badano metodami elektronowej mikroskopii skaningowej z sondą EDX, dyfrakcji rentgenowskiej (XRD), spektroskopii rozpraszania ramanowskiego (RS) oraz fourierowskiej spektroskopii absorpcyjnej w podczerwieni. Określono własności morfologiczne, skład pierwiastkowy oraz skład krystaliczny i chemiczny próby piasku. Na podstawie badań metodami elektronowej mikroskopii skaningowej z sondą EDX, dyfrakcji rentgenowskiej (XRD), spektroskopii rozpraszania ramanowskiego (RS) oraz fourierowskiej spektroskopii absorpcyjnej w podczerwieni określono własności morfologiczne, skład pierwiastkowy oraz skład krystaliczny i chemiczny. Stwierdzono, że próba zawierała krzemiany w odmianach polimorficznych kwarcu i krystobalitu oraz pyłów ilastych, które otaczają ziarna piasku warstwą o grubości kilku mikrometrów. Obecność frakcji ilastej może stanowić główną przeszkodę w stosowaniu piasku jako wypełniacza betonu.